Ook hoogbegaafde kinderen redden het niet altijd vanzelf!
‘Hoogbegaafde kinderen, die komen er wel’, is een veelgehoorde uitspraak. Dat dat helaas niet altijd zo is, gaat er bij sommigen maar moeilijk in. Ouders die zich zorgen maken over hun slimme kind, voelen zich daardoor soms zeurderig, of overbezorgd. Het valt voor hen niet mee om te bepalen of hun zorgen terecht zijn; raad vragen aan andere ouders brengt hen vaak geen antwoord.
Begeleiding voor je hoogbegaafde kind betekent niet dat je hem of haar nóg slimmer wilt maken. Het gaat er om dat je kind tegen bepaalde zaken aanloopt, en dat je daarbij handvatten wilt geven. Vriendschappen kunnen bijvoorbeeld moeilijk zijn, omdat hoogbegaafde kinderen al op jonge leeftijd trouw kunnen zijn in hun vriendschap, en niet begrijpen waarom anderen elke dag een ander hun ‘beste vriend’ noemen.
Voor je sociaal-emotionele ontwikkeling kijk je naar je leeftijdgenoten: hoe doen zij het? Voor hoogbegaafde kinderen levert dat kijken naar leeftijdgenoten een verwarrend beeld op. Zij zijn in staat om als het ware ‘boven’ de situatie te hangen en een heldere analyse te geven van wat er gebeurt. Als zij hierin geen herkenning vinden van leeftijdgenoten, en zij de enige zijn die zo naar de situatie kijken, is er een grote kans dat zij aan zichzelf gaan twijfelen. ‘Het zal wel aan mij liggen’, wordt de gedachte. Zulke gedachten doen je zelfbeeld geen goed. Je zelfvertrouwen daalt, en je past je aan aan wat je ziet, of je emoties lopen zo hoog op dat je om het minste of geringste boos wordt. Als je hierbij geen hulp biedt, komt de persoonlijke ontwikkeling van het kind in gevaar.
Begeleiding aan hoogbegaafde kinderen is dan ook meer een kwestie van coaching, van bewustwording van patronen, van kennis opdoen omtrent hoogbegaafdheid en wat dat voor jou persoonlijk betekent. Daarbij gaat het niet om nóg slimmer worden.
Ouders verontschuldigen zich soms bij mij in de praktijk. Omdat zij twijfelen aan de juistheid van hun onrust en bezorgdheid. Ik zou een oproep willen doen aan al die ouders om daar onmiddellijk mee te stoppen. Vertrouw op je gevoel, zoek de hulp die je nodig hebt, zoek een luisterend oor met kennis van zaken, zodat je weet welke mogelijkheden er zijn. En vooral, zodat je gehoord wordt. Vervolgens ben je heel goed zelf in staat om af te wegen welke stappen op dat moment nodig zijn. Voor jou of voor je kind.